Farklı olmanın cezası sabittir!

Oysa ne güzeldir hayattan bihaber öyle yaşayıp gitmek. Farkında değilsindir hiçbirşeyin... ne güzel!

Yatarsın, uyursun hiçbirşey düşünmeden... sananedir senden gerisi?

Yapabilseydim gözlerimi kapatmak isterdim gördüklerime, kulaklarımı tıkamak duyduklarıma... öyle yaşayıp giderdim bende duymadan, görmeden, bilmeden!

22 Şubat 2010 Pazartesi

Abbas yolcu

Bir insana ne zaman "SENDEN NEFRET EDİYORUM" dersiniz?
Sinirlendiğinizde veya sadece can yakmak için? Hangi noktaya geldiğinizde nefret edersiniz? Nefret etmek bir anlık birşey midir? Yani şimdi nefret edip, ertesi gün sevebilir miyiz?

Söylenmez! O kelime öyle cart diye çıkmayacak ağızdan... çıkıyorsa da benim bundan anladığım artık bitirilmiş birşeyler, gözden çıkarılmış, gitme vakti gelmiş demek olduğudur. "Hayatımdan git" demenin başka türlüsüdür.

Evet daha kendime söylemeyi beceremiyorum. Düşünmek bile can acıtıyor. Yine gelmiş gitme vakti. Sanırım hepsi aynı sonunda, sadece kişiler farklı. Hep bir yerde gitmek gerekecek. Ne diyordu bir yazıda, bavulları hep toplu durmalı insanın. Durmuyor işte düşünmüyorsun birgün gideceğini! Afyonlanıyorsun, kanıyorsun. Sonra bir anda sadece 10 dakikalık bir konuşma ile bildiğin, inandığın ne varsa tüm emeklerin herşey tuz buz oluyor.

Düşünüyorum da ben herkesten nefret ettiğimi düşünürüm ya sıksık, insanlara çok kızdığımdan vs.  Ama ben kimseye, hiçkimseye "SENDEN NEFRET EDİYORUM" dememişim, bunu farkettim. Kimsenin bu denli canını yakmaya yeltenmemişim. Bu kelimeyi telaffuz edecek kadar kimseden nefret etmemişim demekki. Bir de bana derdi hep, kin tutuyorsun diye. Ben kin falan tutmayı beceremezmişim ki. Ben kimsenin gözünün içine bakarak onun dibe çöküşünü izleyemem ki...

Evet evet tamda böyleydi. Çırpındım. Vücudum tamamen suyun altındaydı. Elimi uzatıyordum. Su beni hızla aşağı doğru çekerken. Elimden tut, ölmek istemiyorum diyordum bin defa aklımdan, suyun altındayım ya sesim çıkmıyor. Gözlerim büyümüş, ağzımdan balonlar çıkıyor. Daha hızlı batmam için suya daha kuvvetli itti beni. Sonrası tuhaftı. Ölüyordum. Tuhaftı. Hiç korktuğum gibi değildi. Soğuk değildi ölüm. Huzurluydu. Ağlayarak uyandım. Nedenini bilmiyorum. Rüyamda mutlu olduğumu hatırlıyorum oysa.

2 yorum:

ÇöpLük dedi ki...

nefret edınce tek cıkıs yol gıtmek degıldır herzaman.bazen ne yaparsan yap gidemediğin için nedenini bilmediğin bir bağla bağlandıgın içinde nefret duygusu taşıyorsun.bende derdım nefret edıyorsan bıtmıstır ozaman hersey dıye.ama gıdememekten dolayıda nefret edılebıldıgını gordum.

Adsız dedi ki...

Buying Cheap Cialis Online [url=http://buygenericvia.com]viagra[/url] I Need Viagra Overnight Delivery